Araştırma: “Yaşamın küçük gezegenler ve uydularında olma olasılığı daha yüksek”
Büyük gezegenler çarpışmalardan kalan enkazı kendilerine çekiyor. Bu enkaz doğal uyduların oluşmasına mani oluyor ve uyduların yaşamı destekleyen görevleri yerine getirmesini engelliyor.
Bilim insanları, uzaylı yaşamını destekleyebilen doğal uyduların sadece küçük gezegenlerin etrafında oluşabileceğini öne sürdü.
Dünya’nın Ay’ı, okyanus gelgitlerini ve dolayısıyla organizmaların biyolojik yaşam döngülerini kontrol ederek ve gezegenimizin dönüşünü istikrarlı kılarak canlılığın yaygınlaşmasında hayati bir rol oynuyor.
Bununla birlikte uydumuz, Dünya’nın boyutuna kıyasla epey büyük olması bakımından diğer uydulardan ayrılıyor. Diğer gezegenler benzer cisimlerin varlığını sürdürmesini sağlayamayabilir.
Araştırmayı yöneten Rochester Üniversitesi’nde yer ve çevre bilimleri alanında doktor öğretim üyesi Miki Nakajima, “Uyduların oluşumlarını anlayarak, Dünya benzeri gezegenler ararken nelere bakmamız gerektiğine dair daha iyi sınırlar çizebiliriz” dedi.
“Öteuyduları [Güneş Sistemimizin dışındaki gezegenlerin yörüngesinde dolaşan uydular] her yerde görmeyi bekliyoruz ama şu ana kadar bir tanesinin bile varlığını doğrulayamadık. Sınırlar çizmek gelecekteki gözlemler için faydalı olabilir.”
Bilim insanları tarih boyunca Ay’ımızın yaklaşık 4,5 milyar yıl önce Mars büyüklüğündeki bir cismin Dünya’ya çarpışmasıyla oluştuğunu düşündü. Ancak Nakajima ve meslektaşları, benzer bir çarpışmanın Dünya benzeri kayalık gezegenlerde ve buzdan oluşan başka varsayımsal gezegenlerde de doğal uyduların oluşmasına neden olup olmayacağını incelemek istedi.
Araştırmacılar, Dünya’nın kütlesinin 6 katına çıkan kayalık gezegenlerin ve Dünya’yla aynı boyuttaki buzlu gezegenlerin uydu oluşturamadığını tespit etti.
Gezegenimizdeki çarpışma kısmen buharlaşmış bir disk oluşturdu ve bu da nihayetinde Ay’ı meydana getirdi. Bu gezegenler ise tamamen buharlaşan ve uydu oluşumuna sebebiyet vermeyen diskler üretti. Bunun nedeni, tamamen buharlaşan bir diskin oluşturduğu uyducukların hızla gezegene geri düşmesi. Zira kısmen buharlaşan diskler gezegene düşmüyor.
Nakajima, “Gezegen çok büyükse bu çarpışmaların tamamen buhardan oluşan diskler yarattığını fark ettik. Çünkü büyük gezegenler arasındaki çarpışmalar genelde küçük gezegenler arasındaki çarpışmalardan daha fazla enerji üretiyor” diyor.
Bilim insanı, “Sonuç olarak, tamamen buhardan oluşan disklerin nispeten büyük uydular oluşturamayacağı sonucuna vardık” diye ekliyor.
Bu tür uyduların üretimi için gezegen kütlelerinin belirlediğimiz eşikten küçük olması gerekiyor.
Bu nedenle Nakajima, elverişli uydulara sahip gezegenlerdeki uzaylı yaşam arayışının büyük gezegenlere değil, daha küçük olanlara odaklanması gerektiğini çünkü bunların daha büyük uydulara ev sahipliği yapma olasılığının daha fazla olduğunu söylüyor. Araştırmacılar binlerce ötegezegen ve olası öteuydu tespit etse de henüz kendi Güneş Sistemimiz dışındaki bir gezegenin yörüngesinde dönen bir uydu tespit edemedi.
Kaynak: Independent
