M5 Genel Yayın Yönetmeni Ardan Zentürk, İsrail’in Kudüs’e Yönelik Saldırılarını Değerlendirdi
İsrail’in kurumsal ırkçı kimliği bu saldırıları tırmandıracak…
M5 Genel Yayın Yönetmeni Ardan Zentürk, İsrail’ın Kudüs’te gerçekleştirdiği saldırıları değerlendirdi.
İsrail politikasında “merkez” veya “ılımlı” olarak adlandırılabilecek bir siyasi çizgi bulmak, Tahran’da “ılımlı” politikacı bulmaktan daha zor bir noktaya gelmiş durumda…
Ülkede, Mart 2021’de yapılan seçimin sonucunda İsrail parlamentosu Knesset’in yüzde 72’sinin aşırı sağcı-dinci Siyonist partilerin kontrolüne geçti.
İsrail, Benyamin Netanyahu’nun 2009’dan bu yana aralıksız süren (1996-1999 arasında yaşanmış bir görev süreci de bulunmaktadır) başbakanlık döneminde soldaki İşçi Partisi’nin giderek küçüldüğü, buna karşılık sağ cephe partilerinin merkezin dışında hızla güçlendiği dönem yaşadı.
Ülke, yakın tarihinde ilk kez, Netanyahu’nun muhalefet liderliğine çekildiği, yerine başka bir koalisyonun geldiği bir dönemi yaşama şansı yakaladı.
Yeni hükümeti, bir hafta içinde kurması beklenen ikili, Yahudi Vatanı Partisi lideri Naftali Bennet ile Gelecek Partisi kurucu başkanı Yair Lapid…
Eski bir gazeteci, TV programcısı Yair Lapid, İsrail siyasetinin “merkezdeki” portrelerinden biri olarak tanınıyor, buna karşılık muhtemel koalisyon ortağı Naftali Bennet ise, siyasetini “yerleşimci çıkarları” üzerine oturtmuş, iki devletli bir çözüm ve bu çözümün doğal sonucu Filistin Devleti’ni kabullenmeyen bir karakter…
İkilinin diğer küçün sağ partiler ile sürdürdükleri pazarlıklar sonucunda ortaya çıkan tablo ise, İsrail Meclisi Knesset’te, Gelecek Partisi’nin çok altında bir sandalye ile temsil edilen Yahudi Vatanı Partisi lideri Naftali Bennet’in başbakan olacağı yönünde…
Nedeni, koalisyona katılmayı öngören aşı sacğı-dinci partilerin “seküler” kimlik taşıyan Yair Lapid’i değil, aşırı sağcı Bennet’i başbakanlık koltuğunda görmek istemeleri… Eğer koalisyonun ömrü yeterse, 2 yıl sonra başbakanlık ortaklar arasında el değiştirecek…
Aşırı sağın İsrail gençliğinin bünyesinde de kendine hayli güçlü zemin bulduğu, Kudüs’ün Şam Kapısı üzerinden ırkçı grupların Filistinlileri taciz ettikleri bir sürecin sonucunda Mescid-i Aksa baskınına kadar geldik…
Netanyahu’nun, yeni Yahudi yerleşim birimlerine alan kazandırmak için Doğu Kudüs’ün tarihi Arap mahallesi Şeyh Cerrah’ı Araplar’dan arındırma ve Yahudileştirme programına bu kadar kolay yol vermesinin nedeni ülkenin yaşamakta olduğu aşırı sağa dönük gelişmeler, kuşkusuz…
Yahudi ulusal kimliğinin ana unsur, diğer kimliklerin ise tali görüldüğü bir İsrail’den söz ediyoruz. Böyle bir devlette, polisin, Müslümanlar’ın kutsal mekanı Mescid-İ Aksa’yı hem de teravih namazı sırasında postalları ile çiğnemesi, beklenen bir durumdur.
Dünya, İsrail’in, toplumun yüzde 60’ını hızlı bir şekilde aşılaması ve bu yolla kendi sınırları içinde COVID19’a karşı sürü bağışıklığı kazanmasından övgüyle söz ediyor, ama gözden kaçan çok önemli bir ayrıntı var o topraklardaki tabloda: Filistin halkının bugüne kadar yüzde 3’ü aşılanabildi!..
Küresel bir salgın sırasında komşusuna karşı bu ölçüde ayrımcılık yapmak, bir tek tanımla açıklanabilir: KURUMSAL IRKÇILIK…
İsrail devletinin, ABD eski Başkanı Donald Trump döneminde artan pervasızlığı ve ırkçı kimliğinin güçlenmesi, bugün yaşanılan olayların temelinde yatan ana unsurlar.
Benyamin Netanyahu, olayları körükleyen başbakan kimliği ile 2 yönlü sonuca oynuyor: 1. Lapid-Bennet ikilisinin koalisyon kurma çalışmalarını, Kudüs’te tırmanan kaosun gölgesinde tutmaya çalışıyor, 2. Böyle bir koalisyon kurulsa bile, ülkenin en geç 2 yıl içinde bir genel seçime daha gideceğini biliyor, sağın bütün renklerinden seçmene, ne kadar güvenilir bir karakter olduğunu ispatlamaya çalışıyor.
İsrail, girdiği aşırı sağcı-dinci rotada, tahmin edemeyeceği, öngörmediği bir tepki ile karşılaşmadıkça, yakında, daha büyük olayların yaşanmasına hazır olmak gerekiyor.
