Geçtiğimiz on yılda, Kuzey Kutbu’na kıyısı olan ülkeler kendilerini büyük yeni bir güvenlik sorunuyla karşı karşıya buldular. Kuzey Kutbu’ndaki buzun erimesi, denizaltı kaynaklarının çıkarılması ve nakliye yolları gibi fırsatlar yarattı, Ancak aynı zamanda yeni bir rekabetin ve çatışma alanın da merkezi haline geldi.
Natioal Interest’de yayımlanan analiz M5 tarafından çevrilmiştir.
Soğuk Savaş sırasında, Sovyetler Birliği Kuzey Kutbu’nda hem havada hem de denizde savaşmaya hazırlandı. O dönemin silahlarının ve tecrübelerinin çoğu, Kremlin’e ölümcül bir dizi yetenek bıraktı. İşte Rusya’nın Kuzey Buz Denizi’ndeki çıkarlarını savunmak için kullanmasını bekleyebileceğimiz sistemler.
Buz kırıcılar:
Kuzey Kutbu’na erişim için en önemli unsurlardan birisi buz kırıcılarıdır. Ve Rusya, dünyanın her yerindeki en kapsamlı buz kırıcı filosunu elinde bulundurmaktadır.
Isınma, kutup buzlarını tamamen ortadan kaldırmaz, bunun yerine buzun hareketini daha akıcı ve daha az tahmin edilebilir hale getirir. Kuzey Kutbu’na erişim geliştikçe ve bölgeyi sömürmeye yönelik ticari ilgi arttıkça, buzun hareketi ve artan askeri ve sivil kullanım sıklığı buz kırıcıları her zamankinden daha gerekli hale getirdi ve getirecek. Hem sivil hem de askeri gemiler, düzenli görevlerine devam etmek için buz kırıcıların desteğine ihtiyaç duyacaklar ve öngörülebilir bir gelecek için Rusya, Kuzey Kutbu’na küresel erişimin garantörü olarak hizmet etmek için en iyi donanıma sahip.
Rusya, sivil nükleer gücünün himayesi altında bölgedeki buz kırıcılarını şu anda işletiyor. Rusya’nın emrinde geleneksel olarak güçlendirilmiş çok çeşitli buz kırıcılar bulunmaktadır. Buna karşılık, Amerika Birleşik Devletleri’nin yalnızca üç buz kırıcısı bulunmaktadır.
Bu, Rusya’ya kutup bölgesinde askeri ve yeraltı kaynaklara erişim stratejisini planlamada büyük özgürlük veriyor.
Akula:
Bazen buzu yönetmenin en iyi yolu ondan tamamen kaçınmaktır. Amerikan, İngiliz ve Sovyet donanmaları, Soğuk Savaş sırasında patlayıcılar ve saldırı denizaltıları birbirlerini takip ederken, Arktik Okyanusu’nun altında yoğun bir şekilde dolaştılar. Rus denizaltıları, Kuzey Kutbu’nda geniş bir deneyime ve okyanus kenarı boyunca eski Sovyet üslerinde kapsamlı bir destek yapısına sahip.
Akula, geniş bir silah cephaneliği taşıyabilen bir denizaltı sistemidir. Akula, Batılı rakipleri kadar sessiz değil, ancak boyutu ve silah kapasitesi bu eksikliği kapatıyor. Rus Kuzey Filosu, şu anda düzenli olarak çalışan altı adet Akula’ya sahip.
Tu-95 / Tu-142:
Tu-95 Bear, halen faaliyette olan en eski savaş uçaklarından biridir. Tu-95 ve Tu-142’ler özellikle kara üslerinin uzak olduğu ve taşıma, nakliye operasyonların pratik olmadığı kuzey kutbunda çok önemli unsurlar olarak görülebilir.
Tu-95’ler seyir füzeleri taşıyabilir. Deniz devriye varyantı Tu-142 bu kritik bölgede uzun süreli deniz operasyonlaı gerçekleştirebilir. Muharebe yarıçapı 3000 milden fazla olan bu unsurlar Rusya’ya büyük avantaj sağlamaktadır.
Özel Kuvvetler:
Arktik Okyanusu, büyük kara kütlelerinden ve önemli nüfus merkezlerinden yoksundur. Zor iklim şartları en büyük adaları bile neredeyse yaşanmaz hale getiriyor. Bu koşullarda, ordunun büyük piyade veya zırhlı oluşumlar için çok az kullanım alanı vardır. O yüzden hareketli oluşumlar önem kazanmıştır.
Rus özel kuvvetleri uzun zamandır arktikte savaşa hazırlanıyor. Soğuk Savaş sırasında, Spetsnaz ekipleri Norveç, Faroe, İzlanda ve diğer yerlerdeki NATO tesislerine saldırmak için eğitildi. Son yıllarda Rusya, Kuzey Kutbu’na konuşlandırılması amaçlanan özel kuvvet oluşumlarının eğitimini hızlandırdı.
Sonuç
Soğuk Savaş’ın eski sistemleri, Rusya’yı Kuzey Kutbu üzerindeki rekabete hazır hale getirdi. Rusya’nın petrol fiyatlarının düşmesi ve Batı’nın uyguladığı yaptırımlarla bağlantılı mevcut mali sorunları Rusya açısından bu bölgeyi daha önemli hale getirmiştir. Ve Rusya burada büyük bir savaşı göze alma düşüncesine ve potansiyeline sahiptir. Bu doğrultuda Kuzey Kutbu’ndaki olası bir savaşa hazırlandığı da rahatlıkla ifade edilebilir.
Kaynak: M5
