Modern War Institute Analiz: “ABD Drone karşıtı sistemler üretmeli, çünkü müttefik devlet ve yapıların hayatta kalması buna bağlı olabilir.”
Küçük ve orta ölçekli devletler için insansız hava araçlarına sahip olmak önemli bir avantaj sağlıyor.
Modern War Institute’de yayımlanan analiz M5 tarafından çevirilmiştir.
“Drone’lar küçük ülkelere hatta küçük yapılara taktiksel avantajlar sunuyor. Türk TB2 ve onun gibi birçok drone bir güne kadar süre herhangi bir hedefin üzerinde kalabiliyor ve Örneğin drone böyle bir zaman dilimi boyunca havada kalabilir ve düşman askerlerinin geçmesi için bir boğaz noktasını, bir vadi veya bir dağ geçidini izleyebilir ve ardından onları havaya uçurabilir.
Yani bu dronların menzili içindeki potansiyel olarak açıkta kalan herhangi bir askeri birim risk altındadır. Aynı zamanda bu dronlar kameralar, kızılötesi sensörler, LIDAR (ışık algılama ve menzil) gibi sistemlerle donatılarak istihbari faaliyetler için de kullanılıyor. Daha büyük, daha gelişmiş hava kuvvetlerine sahip daha büyük güçler için bile büyük bir risk oluşturuyorlar.
Yani artık savaşlarda denklemin diğer yarısı drone savunması haline geldi. Dağlık Karabağ ihtilafında Azerbaycan, Ermenistan’ın sınırlı hava savunmasını hızla yok etti. Ermenistan Türk drone sistemlerine karşı koyabilecek sistemlere sahip görünmüyordu.
Büyük güçler müdahil olacakları herhangi bir savaşta durumun böyle olmaması için büyük bir çaba sarfediyor. Amerika Birleşik Devletleri, insansız hava araçlarına karşı koymak için önemli yatırım, eğitim ve konsept geliştirme bütçesi ayırdı.
Drone Mücadelesi Önümüzdeki Yıllarda Büyüyecek
Dronlar dünya çapında çoğalıyor. Türkiye TB2’yi Katar, Libya ve Ukrayna gibi birçok ülkeye sattı. Bu gelişmenin ardından ABD; özellikle Afganistan’daki savaşta sıklıkla kullanılan MQ-9 Reaper’ı da içeren insansız hava araçlarının ihracatıyla ilgili kısıtlamaları gevşetti.
Teknoloji de ilerliyor. Drone’lar giderek daha yüksek derecede özerkliğe sahip olmaya başlıyor. Devletler, birbirleriyle iletişim kuran insansız hava araçları sürülerini geliştirmek ve test etmek için çalışıyor. Örneğin, Çin devletine ait bir şirket olan CETC, birbirleri ile işbirliğine olanak tanıyan bir yazılımla donattığı kırk sekiz dronu tek bir noktadan saldırı için başarıyla test etti.
Aynı zamanda, dronlar giderek daha az veya hiç insan kontrolü olmadan çalıştırılabilir. Örnek olarak Türk TB2’ler tam otomatik uçuş sistemine sahip ve özerk olarak görev yapma yeteneğine sahiptir. TB2’ler önceden belirlenmiş yollar boyunca otonom olarak uçabilir, hedefleri takip edebilir ve bunları yaparken gizliliğini koruyabilir. Görev şartları oluştuğunda ise saldırıya geçebilir.
Bard College Drone Araştırma Merkezi tarafından Aralık 2019’da yapılan bir araştırmaya göre, piyasada şu anda 537 farklı “karşı drone sistemi” mevcut. Çoğu karşı drone sistemi, drone ile yerdeki kontrol sistemi arasındaki bağlantıyı bozmak üzerine geliştirilmiş durumda. Bu sistemler; diğer sistemler drone ile iletişim kurduğu anda uydu aracılığı ile aralarındaki bağlantıyı bozar, droneları yanlış sinyallerle kandırır, sensörleri lazerlerle kör eder ve elektronik sistemleri devre dışı bırakır. Fakat TB2 gibi görev tanımı ile özerk olarak görev yapabilen dronlara karşı etkili olamadıkları görünüyor.
Büyük güçler, uydu görüntülerini, toplanan istihbaratı, stratejik tavsiyeleri veya özel olarak tasarlanmış teknolojileri askeri yapılarla paylaşarak bu sistemleri etkisiz hale getirmek için daha büyük çaba sarfetmelidir. (Büyük güçler ayrıca küçük güçlere yer kontrol sistemlerini hedef almanın daha büyük çatışma riskleri yaratabileceğini anlatmalıdır.)
Drone’ların gelecekteki çatışmaların önemli bir parçası olacağı neredeyse kesin. Amerika Birleşik Devletleri ve uluslararası toplum, insansız hava araçlarına karşı sistemler üretmeli, eğitim ve çözümler sağlamalıdır. Çünkü müttefik devletlerin ve yapıların hayatta kalması buna bağlı olabilir.”
Kaynak: M5
Çeviri/Analiz: Adem KILIÇ
