Tayvan Dışişleri Bakanı Joseph Wu, son bir yıldır süren askeri tehdit ve gerilimin ardından Çin’in adaya ‘gelecekteki saldırılarını gerçekleştirmek için başka bir bahane’ bulmaya hazırlandığını söyledi.
Wu, The Guardian gazetesine verdiği röportajda, 2020’den bu yana Tayvan savunma bölgesine yönelik savaş uçağı saldırılarındaki beş kat artışla, Çin’in askeri tehdidinin her zamankinden daha ciddi olduğunu söyledi.
Wu’ya göre, Çin’in en ciddi askeri tehdidi, ABD Temsilciler Meclisi Başkanı Nancy Pelosi’nin Tayvan’ı ziyaret etmesinden sonra Ağustos ayında gerçekleştirilen gerçek atış tatbikatı oldu.
Analistler, bu tatbikatların ölçeğinin, bunların muhtemelen uzun süredir planlanmış olduğunu gösterdiğini ve Pelosi’nin ziyaretinin Çin ordusuna tehditte bulunmak için siyasi bir bahane sağladığını kaydetti.
Tayvan Dışişleri Bakanı Wu, “Çin’in Tayvan’a karşı gelecekteki saldırılarını başlatmak için başka bir bahane kullanmak isteyebileceğinden çok eminiz. Yani bu, Tayvan’a karşı askeri bir tehdittir” dedi.
Tayvan ayrıca Çin’in sadece askeri çabaları değil, adayı tamamen izole etmek için siber saldırıları, yaptırımları ve diplomatik çabaları artırdığına inanıyor.
Wu, Tayvan’ın daha önce ‘Çin tarafıyla iyi ilişkileri’ olan Tayvanlı işadamları ve akademisyenler aracılığıyla Pekin ile bazı iletişim hatlarını sürdürdüğünü de sözlerine ekledi.
Ancak Çin Devlet Başkanı Şi Cinping, Ekim ayında Çin Komünist Partisi’nin başına üçüncü dönem için yeniden atandığı, ülkede ve parti saflarında her türlü muhalefeti büyük ölçüde tasfiye ettiğinden beri Pekin ile tüm iletişim hatları kapatıldı.
Çin hükümet sisteminin çok otoriter hale geldiğini dile getiren Wu şunları söyledi:
“Sıradan Çinli akademisyenlerin merkezi hükümete tavsiyeler yazabildiği ve kilit karar alıcılarla iletişim kurabildiği eski günler gibi değil. Son zamanlarda Çin akademik camiasının Çin hükümeti tarafından teşvik edilenlerden farklı şeyler söylemekten korktuğunu gördük. Bize artık merkezi hükümete bağlı olmadıklarını veya hükümet bürokrasileriyle iletişim kuramayacaklarını çok açık bir şekilde söylediler. Görünüşe göre bu bürokrasiler artık yüksek liderin güvenine sahip değiller.”
Çin, Tayvan’ı nihayetinde Pekin’in kontrolü altına girecek olan ayrılıkçı bir eyalet olarak görürken, Tayvan kendi anayasası ve demokratik olarak seçilmiş liderleri olan bağımsız bir ülke olduğunu vurguluyor.
