Yapay Zekâlar Savaş Meydanında İnsanların Yerini Alacak mı?
Yapay mı Zêka mı?
Yapay Zekâlar Savaş Meydanında İnsanların Yerini Alacak mı?
Bilim ve teknolojinin günümüzdeki ivmelenme hızı, insanlık tarihinin tamamından daha fazladır. Önümüzdeki yüzyılda geleceğin nasıl geleceğini tasarlayabilmek için ilk önce Moore Yasasını ve ona benzer olan üstsel büyüme hızlarını iyi algılamak gerekir. Lineer doğrusal büyüme ile siz on adımda yüz yaparken, üstsel büyümede bu iki adımda gerçekleşir. Buradan hareketle şunu söylemek mümkündür: Geleceğin askerleri genetik gelişmeler ile donatılmış süper insanlar olacaktır.
“Yapay zekâ doğal aptallığın dengi olamaz.”
Aforizmalar, Albert Einstein
Geçenlerde dünya basınında oldukça fazla yer kaplayan bir haber vardı. Habere göre Çin’deki uzmanlar ve politikacılar, yapay zekanın aceleyle silahlara ve askeri teçhizatlara entegre edilmesinin ülkeler arasında yeni bir savaşa yol açabileceğinden endişe duyuyordu. Bunun ardından ABD merkezli düşünce kuruluşu Yeni Amerikan Güvenlik Merkezi de (CNAS) bir rapor yayımladı. Rapora göre, Çinli yetkililer yapay zekânın küresel barışı tehdit edebilecek bir ‘silahlanma yarışına’ neden olabileceğini düşünüyor. Ülkelerin yapay zekâyı ordu dâhil olmak üzere çeşitli alanlarda kullanarak avantaj elde etmesinin, potansiyel çatışmaya yol açabileceğinden endişe duyan Çinli yetkililer, özellikle insansız hava araçlarına dikkat çekiyor. Rapor ayrıca, Çin’in yapay zekâ stratejisine de dikkat çekiyordu. Bilindiği üzere ABD ve Çin, yapay zeka yarışında birbirlerinin önüne geçmek için çok çetin bir mücadele veriyor. Her iki ülke de bu teknolojiyi geliştirmek için gerekli insan yeteneğine, finansmana ve sektöre sahip. Ancak ikisinin de kendine göre güçlü ve zayıf yönleri var. Örneğin Çin, diğer Batı ülkelerinden çok daha fazla veriye erişebiliyor. ABD ise çip teknolojisinin geliştirilmesinde katalizör görevi görüyor.
Yüzyılın en önemli fütüristlerinden Michio Kaku’nun Geleceğin Fiziği kitabında verdiği bir anekdot vardır: “Yapay zeka uzmanları soruyor: Kendi yarattığımız robotlar bize fıstık atarken, demir parmaklıkların ardında dans etmek zorunda kalacak mıyız?”
Bugün için ciddi olan bu soru yarın normal olabilir. Lakin şundan emin olabiliriz ki, bugün herhangi bir işin iş tanımını rahatlıkla yazabiliyorsak, bir on yıl sonra o iş ortadan kalkmış olacak. Çünkü o işi bir yapay zekâ, bir dijital robot yapıyor olacak. Peki, savaş da bunlardan biri olabilir mi? Sonuçta insanların bugün en iyi başardığı işlerden birinin savaş olduğu görülüyor!
Peki, tam bu noktada şunu soralım: Ünlü filozof Bertrand Russell’ın dediği gibi savaşlar gerçekten hep nüfus yapısını düzenlemek için mi gerçekleştirilmiştir? Mesele dünyanın kaynaklarını tüketen çok fazla nüfusun olması mıdır? Ve bir takım mekanizma, çözümü savaşlar aracılığıyla Russell’ın teorisi uyarınca “gereksiz tüketicilerden” kurtulmakta mı bulmuştur?
Peki konumuza bağlayalım:
Her şey John Coleman’ın Rothschild Hanedanlığı kitabında söylediği gibi olabilir mi?
Yani, yapay zekânın en büyük amacı savaşları optimize etmek olabilir mi?
Böyle bir risk gerçek midir? Yoksa çok fazla fantastik film izleyen insan beyni, kendisine zihinsel bir fantezi mi kurmaktadır?
Sürecin sonunda yapay zekalar savaş meydanında insanların yerini alabilir mi?
Şimdi duruma bakalım.
Prof.Dr. Uğur BATI
Dr. Timur YILMAZ
Devamı M5 Dergisi Şubat 2019 Sayısında…
